Van Barcelona naar Benidorm?!

Afgelopen weekend ben ik heel veel dingen te weten gekomen. Niet alleen dat ik super leuke & goede vrienden heb, dat je hele familie in huis hebben best wel een beetje zwaar is, dat Carles niet goed maar ook gek is, maar ook dat opa een oogje opAnouk heeft (of andersom), wodka echt dodelijk kan zijn en dat ik dus van Barcelona naar Benidorm verhuis.... Dit laatste zal hoogstwaarschijnlijk onder dwang gebeuren, want Benidorm lijkt me helemaal niets!

Maar laat ik bij het begin beginnen.

Afgelopen donderdag vierde ik mijn 35ste verjaardag. Om mijn 36ste levensjaar goed in te luiden, had ik ongeveer mijn hele familie (pappa, vriendin van pappa, zusje, oom en opa) over laten komen uit Nederland èn mijn vriendengroep al maanden bestookt met mails (en dreigementen) zaterdagavond vrij te houden. Na aankomst van pappa en Marja donderdag; zusje, oom en opa vrijdag, konden zaterdag de festiviteiten beginnen.


De familie op een rij op weg naar de stad (met mijn zusje achter de camera)

´s Middags had ik een wandeltour bij Orange Monkey Tours geboekt om mijzelf, familie, surrogaatmoeder Esther en Ingrid op een niet toeristische stadstour te trakteren. Winkelen was verboden en doolopen verplicht, want tussen het middag- en het avondprogramma zat maar twee uur om naar huis te gaan, douchen, om te kleden en op te tutten. Vooral ik bleek slachtoffer van deze strakke planning want toen ik net had besloten wat ik aan zou trekken (ik had weer´ns niets in de kast hangen vond ik zelf), bleek dat we nog maar vijf minuten hadden voor we weer naar de stad moesten gaan. Als een kip zonder kop heb ik toen vijf minuten door mijn huis gerend om zowel mijn familie als mijzelf te mobiliseren want op je eigen feestje kun je natuurlijk niet te laat komen.

En wat voor feestje!!! Ik heb zelden zo´n leuk feest gehad. Voor het eten hadden we al de nodige flessen wijn op zodat de sfeer er voor het voorgerecht al inzat. En nog voor het voorgerecht kreeg ik al het gecensureerde (“omdat je familie erbij is”) gedicht in super fotocollage cadeau. En ja, daarin stond dus dat ik moest eindigen in Benidorm met deze en gene als ik de respectabele leeftijd van 70 jaar bereikt zou hebben. Echt never nooit niet! Dan liever Torremolinos hahaahhaa. (ik ben overigens nog steeds heeeeel erg benieuwd naar de ongecensureerde versie). Tussen elke gang kreeg ik steeds een nieuw super cadeau gepresenteerd. En echt hulde voor de inkopers want echt waar, gisteren hield mijn oude staafmixer er meteen mee op! (de waterfilter staat inmiddels ook zijn werk te doen).


De gecensureerde versie wilde ik eerst even lezen voordat ik ´m hardop zou voorlezen (dames: ik zit nog steeds te wachten op de ongecensureerde versie!)




Ook tijdens het eten ging de lol van kwaad tot erger. Er werd niet alleen luidkeels “Lang zal ze leven” (en alles waar daar op lijkt) gezongen, maar kreeg Carles ook Hans Klok in zijn bol door slingers uit zijn mond te laten verschijnen.... (en oja, die werden eerst over de hele tafel uitgegooid, hoe meer jarig kun je je nog voelen?!!!)

Ik geloof dat ze in het restaurant Flamant (aan C. Enrico Granados, heel erg de moeite waard en zeer betaalbaar!) heel blij waren dat we weer op tijd weg moesten naar het volgende onderdeel van de avond: Cava drinken in de bar 7Sins. Maar eerst moest opa nog op gepaste wijze op de taxi werden gezet... en daar zorgde Anouk weer op haar gepaste wijze voor (zie foto´s). Het enige wat mijn opa kon uitstamelen in de taxi was dat ik “echt leuke vrienden had”. Ja hahaha, dat zou ik dan ook zeggen...



Opa hapt naar adem....

en.... jajajaja, die opa van me is nog heel vitaal....
In de bar (ook zeer de moeite waard, in C. Muntaner, erg aardig personeel en prima prijzen) werd de sfeer nog vrolijker..... Ik had behoorlijk wat flessen Cava laten aanrukken, maar Dennis deed daar een schepje bovenop door iedereen continu van shotjes wodka te voorzien. Ik heb met pijn en moeite af en toe kunnen weigeren, maar anderen (ik noem geen namen) konden de charmes van Dennis (ook wel "kloon" in de volksmond) niet weerstaan waardoor sommige van ons, ´s nachts de wc pot iets te vaak moesten omhelzen.


Ik vind het moeilijk de dag en de avond goed te omschrijven, ook omdat ik zelf in de bar lichtelijk was aangeschoten en omdat de sfeer die er was niet te omschrijven was. Het was gewoon super. En geweldig! Mijn familie heeft me de volgende dag (ja, ook bijna allemaal met kater hahaha) gezegd hoe leuk het was en hoeveel geluk ik met de mensen hier in Barcelona om me heen heb....

Nadat ik zelf gisteren om tien uur weer instortte (dankzij mijn lieve zusje heb ik twee keer op de bank geslapen... ze had me de eerste nacht in mijn slaap zo lopen duwen, dat ik de tweede nacht het niet meer aandurfde naast haar te gaan liggen...), stond ik vandaag fris en vrolijk op en heb ik een super relaxe dag gehad. Samen met “het” zusje ben ik naar Parc Guell en het strand geweest waar het echt overheerlijk was. Zij staat nu onder de douche, terwijl anderen van een wodka feestje genieten (God straft meteen hahahaha).



Morgenochtend heb ik het huis weer voor mezelf (mijn zusje vertrekt om 5.15 uur) en dan is het puinruimen, schoonmaken en ontzettend nagenieten!!!

Tot het volgende feestje!
(over 2 weken met Marije´s verjaardag joehoe!)

P.S. Als je op de foto´s klikt, krijg je ze in het groot!